Mijn mening over het boek is dat:

 

Het is een boek dat uit het Engels is vertaald toch vind ik wel dat het boek beter is in het Engels omdat dat toch wel het originele verhaal is.

Ik het een heel goed geschreven verhaal vind, dit omdat nu een ziekte eens in beeld word gebracht en er word niet een mooi verhaaltje over iets verteld. Ook is het een film die een behoorlijke indruk maakt op je, het verhaal is hartverwarmend maar ook hartverscheurend tegelijk. Hoe ze van twee jongeren die best sarcastisch tegen elkaar deden eigenlijk beste vrienden werden, door alles wat ze met z'n tweeën mee hebben gemaakt en dat ze allebei een ziekte hebben. 

Toen ik aan het boek begon, had ik juist verwacht dat het uiteindelijk toch niet goed zou gaan met Hazel, ik had totaal niet verwacht dat het zo zou aflopen met Augustus. Ook vond ik het bijzonder en leuk dat ze nog een stuk in Amsterdam hebben doorgebracht en hoe ze de bekende hotspots van Amsterdam bezoeken.

Ik vind het vooral mooi dat hij niet zo maar een boek heeft geschreven maar dat hij heel veel patiënten een stem geeft. Niet omdat ze zo zielig zijn, maar omdat ze ook recht op leven hebben. Een leven dat misschien wel wat anders is dan dat van de meeste anderen, maar dat het net zo goed verdient om ten volle geleefd te kunnen worden.